ayak diremek

v. insist, shuffle one's feet, balk, balk at, baulk, jib, refuse, shuffle

pê dan erdê

to put one's foot down

ayak <- ğı> Fuß m; Tier Pfote f, Huf m; Gestell n, Ständer m; Pfeiler m einer Brücke; Bein n; Maß Fuß (30,5cm); Tempo n, Gangart f; Flussarm m, Zustrom m; Abfluss m (eines Sees); Reim m; Abschnitt m (eines Rennens);

ayak altında kalmak zertrampelt werden;

ayak atmak ausschreiten; betreten (-e A);

ayak ayak üstüne atmak die Beine übereinander schlagen;

ayak bağı fig Klotz m am Bein;

ayak basmak allg betreten (-e A); bei seiner Meinung bleiben;

ayak değiştirmek den Tritt wechseln;

ayak diremek hartnäckig sein;

ayak işi Besorgungen f (eines Laufburschen usw);

ayak tedavisi ambulante Behandlung;

ayak uydurmak Tritt fassen; sich anpassen (-e D);

ayağa düşmek herunterkommen;

-i ayağa kaldırmak jemanden auf die Beine bringen; fig aufrütteln; aufwiegeln;

ayağa kalkmak aufstehen; Kranker wieder auf die Beine kommen; meutern; (-e) vor jemandem aufstehen;

-in -e ayağı alışmak einen Ort usw regelmäßig aufsuchen;

ayağı bağlı gebunden, verheiratet;

(kendi) ayağıyla gelmek aus eigenem Antrieb kommen;

ayağına dolaşmak fig auf jemanden zurückfallen; am Vorankommen hindern;

-in ayağına düşmek jemandem zu Füßen fallen;

-in ayağına ip takmak jemanden in Misskredit bringen;

-in ayağına kadar gelmek sich zu jemandem bequemen;

-in ayağına gelmek fig jemandem in den Schoß fallen;

-in ayağını çelmek jemandem ein Bein stellen (a fig);

-den ayağını kesmek keinen Fuß mehr setzen (in A); jemanden abwimmeln;

ayağını çabuk tutmak schnell machen;

ayakta auf den Beinen; im Stehen; MED ambulant;

ayakta durmak (auf den Beinen) stehen;

ayakta kalmak keinen Sitzplatz bekommen;

ayakta tedavi MED ambulante Behandlung;

ayağı uğurlu Glücksbringer m (Person)

diremek: ayak diremek trotzen

* * *

озвонч. -ğı

1) нога́, но́ги; ла́па ( животного) ла́пка ( насекомого)

2) но́жка; подпо́рка, опо́ра, сто́йка, сва́я

3) прито́к реки́

4) водоотво́дный кана́л; рука́в, свя́зыва́ющий два водоёма

5) шаг

6) ступе́нька

7) уст. фут, каде́м (мера длины, = 30,5 см)

8) ри́фма ( в фольклоре)

••

- ayakta

"1. foot. 2. leg. 3. base, pedestal, footing. 4. treadle (of a sewing machine). 5. shaft (of a loom). 6. tributary. 7. outlet (of a lake). 8. step (in stairs). 9. gait, pace. 10. folk poetry rhyme; rhyme word. 11. foot (measure). 12. intersection between two lines or between a line and a plane. -ta 1. standing, on one´s feet. 2. excited, aroused. 3. med. ambulatory. -tan (satış) (selling meat) on the hoof (as opposed to butchered meat). -ını alamamak 1. /dan/ to be unable to refrain (from). 2. to be unable to use one´s feet (because of pains or because they have gone asleep). -ı alışmak /a/ to make a habit of going to. -ını altına almak to sit on one´s leg. -ının altına almak /ı/ 1. to beat, give a beating (to), thrash. 2. to ignore, transgress, violate. 3. to push aside (something useful). -lar altına almak /ı/ to trample on, disregard. -ının altına karpuz kabuğu koymak /ın/ to scheme to get (someone) fired. -ının altında olmak (for a view) to be spread out beneath one. -ının/-larının altını öpeyim. colloq. For God´s sake. - atmak 1. /a/ to go (to) for the first time. 2. to take a step. - atmamak /a/ not to go to; to stay away from. - ayak üstüne atmak to cross one´s legs. - bağı 1. impediment, hindrance, hobble, fetter. 2. person who creates an obligation and responsibility. -ının bağını çözmek /ın/ 1. to divorce (one´s wife). 2. to free (someone) to act. -ına bağ olmak /ın/ to hinder (one). -ına bağ vurmak/-ını bağlamak /ın/ to hinder. - basmak /a/ 1. to arrive (at), enter. 2. to begin, enter, start (a job). - basmamak /a/ not to go to; to stay away from. -lar baş, başlar ayak oldu. colloq. The first have become last, the last first./The social order is reversed and upstarts are in charge. - bileği 1. ankle. 2. anat. tarsus. -ları birbirine dolaşmak to stumble over one´s own feet. -ına çabuk quick, quick to come and go. -ını çabuk tutmak to hurry, walk quickly. -ına çağırmak /ı/ to call (someone) into one´s presence. -ını çekmek /dan/ to stop going to (a place). -ına çelme takmak /ın/ 1. to trip up. 2. to prevent (another´s) success. -ını çıkarmak to take off one´s shoes. - değiştirmek to get into step by changing one´s foot (in marching). -ını denk/tetik almak to be on one´s guard. -ını denk basmak to be careful, be wary. - diremek to insist, put one´s foot down. -ına dolanmak/dolaşmak 1. to crowd around and create confusion. 2. /ın/ to obstruct. 3. to boomerang, recoil on oneself. -ı dolaşmak 1. to trip over one´s own feet. 2. to get flustered and do something wrong. -ları dolaşmak to trip on one´s feet, get one´s feet tangled up. -ında donu yok, fesleğen ister/takar başına. colloq. She likes to show off regardless of her poverty. -ta duramama astasia. -ta durmak to stand, remain standing. -a düşmek to have outsiders meddling in (a matter). -ı düşmek /a/ to drop in on (a place, a house), visit while passing by. -ına düşmek /ın/ to beg, implore. -ı düze basmak to get over the hard part of something. -a fırlamak to jump to one´s feet. - freni foot brake. -ına geçirmek /ı/ to pull on (one´s trousers). -ına (kadar) gelmek /ın/ 1. to make (someone) a personal visit (as an act of deference). 2. (for any desired thing) to come to (one) by itself. -ları geri geri gitmek to go reluctantly, drag one´s feet. -ına getirmek /ı/ to have (something or someone) brought to one. -ına gitmek /ın/ to make (someone) a personal visit (as an act of deference). -ını giymek to put on one´s shoes. (kendi) -ı ile gelmek 1. to come on one´s own initiative. 2. to fall into one´s lap. -ına ip takmak /ın/ to backbite. - işi errands and small deeds. - izi footprint. -a kaldırmak /ı/ 1. to upset, excite (a group). 2. to incite, stir up (a group) to rebellion. -a kalkmak 1. to stand up, get up, rise to one´s feet. 2. to recover and get out of bed. 3. to get excited, be aroused. -ta kalmak 1. to be left without a seat. 2. to remain standing; to have lasted. -ına/-larına kara su/ sular inme

ayak diremek,

direnmek

* * *

ayak diremek, yasaklamak

* * *

ayak diremek; diretmek

inat etmek,

ayak diremek

* * *

несов.; сов. - заарта́читься, разг.

bastırmak; ayak diremek

* * *

несов.; сов. - упере́ться

1) bastırmak; dayamak

2) перен., разг. ( упрямиться) ayak diremek; dayatmak

ısrar etmek

* * *

1) врз durmak; dikilmek

2) ( бездействовать) durmak

3) врз (находиться, существовать) olmak, bulunmak; durmak

4) (быть, иметь место) olmak; geçmek

5) перен. karşı karşıya / yüz yüze olmak; karşısında olmak

6) перен. ( защищать) korumak, savunmak; bir şeyden yana olmak

••

yerini korumak, aynı kalmak, dayanmak, başabaş kalmak, başabaş olmak

* * *

v. dayatmak, ısrar etmek, tutturmak, ayak diremek, diretmek, üzerinde durmak, kararlı olmak

* * *

* * *

1) ((with that or on) to state, emphasize, or hold firmly to (an opinion, plan etc): He insists that I was to blame for the accident; I insisted on driving him home.) ısrar etmek, direnmek

2) ((often with on or that) to demand or urge: He insists on punctuality/obedience; She insisted on coming with me; He insisted that I should go.) diretmek, kesinlikle istemek

•

- insistence

n. flok yelkeni, vinç kolu

v. ayak diremek, inatla geri geri gitmek, direnmek, istememek

* * *

* * *

1) (a three-cornered sail on the front mast of a ship.) flok yelkeni

2) (the jutting-out arm of a crane.) vinç kolu

adj. istenmeyen, işe yaramaz, döküntü, süprüntü

n. döküntü, kırpıntı, süprüntü, çöp, artık, atık

v. reddetmek, kabul etmemek, geri çevirmek, izin vermemek, ayak diremek, direnmek, karşı koymak, kaçınmak

* * *

* * *

1) (not to do what one has been asked, told or is expected to do: He refused to help me; She refused to believe what I said; When I asked him to leave, he refused.) reddetmek

2) (not to accept: He refused my offer of help; They refused our invitation; She refused the money.) kabul etmemek

3) (not to give (permission etc): I was refused admittance to the meeting.) reddetmek

•

- refusal

- refuse collector, refuse collection vehicle

n. ayaklarını sürüme, sürtünerek gitme, karma, karıştırma, yer değiştirme, elden ele dolaştırma, kem küm etme, kaçamak cevap verme

v. ayaklarını sürümek, ayak diremek, kâğıtları karmak, sürtünerek gitmek, karıştırmak, karman çorman etmek, sözü değiştirmek, kem küm etmek, ağız yapmak, sakınmak, kaytarmak, yerinde duramamak, kıpırdanmak, elden ele dolaştırmak, kaçırmak

* * *

* * *

1) (to move (one's feet) along the ground etc without lifting them: Do stop shuffling (your feet)!; The old man shuffled along the street.) ayaklarını sürüyerek yürümek

2) (to mix (playing-cards etc): It's your turn to shuffle (the cards).) karmak, karıştırmak